Bir insan ömrü için uzun ve yorucu bir yol yürüdüm. Düştüm, tökezledim ama yılmadım. İstediğim, insanoğlunun modern ve türevleştirilmiş düzeninden uzaklaşmak, sadece basit olanı yapmak, bir dağın başında, öz olmaktı. Bir karıncanın yürüyüşünü saatlerce izlemekti.
Şimdi herşey yeni başlıyor.
Bu yürüyüşte beni yalnız bırakmayan anam, babam, kardeşim, dostum.
Hep gücünü hissetiğim Allah'ım,
Yaprakların arasından esecek rüzgar,
Dallara konacak kuşlar,
Gece beraber yıldızları seyredeceğimiz tilki,
Yuvasına yiyecek taşıyan karınca,
Seviyorum sizi.......
